Czerwone pieprzyki – wygląd i charakterystyka
Czerwone lub wręcz bordowe punkciki na ciele, które zwykło się określać mianem czerwonych pieprzyków, najczęściej są niewielkie – mają od kilku do kilkunastu centymetrów średnicy. Mogą być zlokalizowane na skórze szyi, dekoltu i ramion. Czasami pojawiają się również na brzuchu lub w innych miejscach. Bywają płaskie lub lekko wypukłe i wyczuwalne w dotyku. U wielu osób występują w sporych skupiskach.
Cechą charakterystyczną czerwonych pieprzyków jest brak objawów towarzyszących – zmianom tym zwykle nie towarzyszy świąd, ból albo owrzodzenie. Najczęściej zmiany te obserwuje się na skórze osób o jasnej karnacji.
Czym są czerwone pieprzyki?
Zmiany skórne, które przypominają pieprzyki w czerwonym kolorze, najczęściej diagnozowane są jako naczyniaki rubinowe. Bywają również określane mianem punktów rubinowych, gdyż swoją kolorystyką rzeczywiście nieco przypominają rubiny.
Czy trzeba się nimi martwić?
Czerwone pieprzyki zazwyczaj są niegroźnymi zmianami naczyniowymi, nie oznacza to jednak, że należy zaniechać diagnostyki – jeśli zmiany tego typu pojawiły się na Twojej skórze, umów się na konsultację dermatologiczną.
Czerwone pieprzyki – diagnostyka i leczenie
Podczas badania lekarz dokładnie obejrzy Twoją skórę. Jeśli którakolwiek ze zmian wzbudzi jego wątpliwości, wykona dokładniejsze obrazowanie. Możliwe jest również pobranie wycinka do badania histopatologicznego albo usunięcie potencjalnie podejrzanych zmian skórnych w ramach profilaktyki. Najczęściej jednak czerwone pieprzyki pozostawia się na ciele do dalszej obserwacji. Jeśli nie budzą podejrzeń onkologicznych, nie wymagają usuwania lub leczenia.
Gdy punkty rubinowe zlokalizowane są w wyeksponowanych miejscach albo występują na skórze w bardzo dużych skupiskach, mogą być przyczyną kompleksów. Choć ich usuwanie nie jest konieczne ze względów medycznych, można rozważyć je ze względów estetycznych.
W jaki sposób można usunąć czerwony pieprzyk?
Istnieją różne metody usuwania znamion skórnych – w tym również pieprzyków o czerwonym zabarwieniu. Zabiegi tego typu należy przeprowadzać wyłącznie w profesjonalnych gabinetach medycznych. Usunięte znamiona warto także przekazać do badania histopatologicznego, o ile wybrana metoda działania na to pozwala.
Popularne metody usuwania czerwonych pieprzyków:
- Laseroterapia – jedna z najnowocześniejszych metod niwelowania zmian skórnych (w tym także pieprzyków czerwonych). Zabieg jest szybki i komfortowy – polega na przyłożeniu do skóry głowicy laserowej, która posiada system chłodzenia. Odpowiednio dobrana wiązka światła oddziałuje na tkanki, zmniejszając widoczność bordowych punktów na skórze.
- Krioterapia – popularna metoda wykorzystująca bardzo niską temperaturę. Podczas zabiegu wykorzystywane mogą być różnorodne substancje, ale najczęściej jest to ciekły azot. Zabieg krioterapii skutkuje samoistnym odpadnięciem zmiany skórnej po jakimś czasie.
- Klasyczny zabieg chirurgiczny – nie jest zbyt często wykorzystywany w leczeniu czerwonych pieprzyków, gdyż zmiany te nie są groźne i zazwyczaj są bardzo małe oraz liczne. Zdarza się jednak, że czerwony pieprzyk osiągnie większe rozmiary lub metoda ta będzie zalecana z innego powodu (na przykład z powodu chęci usunięcia zmiany w całości i wysłania jej do dalszych badań). Po chirurgicznym usuwaniu znamion skórnych pozostają mniejsze lub większe blizny, które jednak można odpowiednio pielęgnować, a także poddawać je zabiegom zmniejszającym ich widoczność, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Dlaczego na skórze pojawiają się czerwone pieprzyki i czy można ich uniknąć?
Powstawanie czerwonych pieprzyków związane jest z nieprawidłowościami w obrębie układu krwionośnego – to rodzaj naczyniaków. Ich powstawanie jest dodatkowo uwarunkowane różnymi czynnikami wewnętrznymi (na przykład czynnikami genetycznymi oraz zaburzeniami funkcjonowania układu krwionośnego) oraz zewnętrznymi (na przykład nadmierną ekspozycją na promieniowanie UV).
Z uwagi na złożone przyczyny powstawania czerwonych pieprzyków, trudno uniknąć tych zmian – szczególnie, jeśli występują one u wielu członków Twojej rodziny. Ponieważ wiadomo, że ich powstawaniu sprzyja ekspozycja na promieniowanie UV, można redukować ryzyko ich pojawiania się lub choćby ograniczyć ich liczebność na skórze za sprawą unikania wizyt w solarium oraz poprzez ograniczenie ekspozycji na promieniowanie słoneczne.