Operacja przepukliny brzusznej - pępkowej, kresy białej i pooperacyjnej
Przepuklina jest to nieprawidłowe przemieszczenie zawartości jam ciała przez naturalne lub nabyte otwory w powłokach. Przepuklina brzuszna to uwypuklenie otrzewnej (błony wyścielającej jamę brzuszną) - do tego uwypuklenia przemieszczają się narządy jamy brzusznej przez otwór w przedniej ścianie brzucha zwany wrotami przepukliny. Zatem w obrębie przepukliny znajdują się wrota oraz jej worek wraz z zawartością. Najczęściej zawartość worka przepuklinowego stanowi sieć i jelito cienkie, inne narządy jamy brzusznej również mogą znajdować się w worku przepuklinowym. Przyjmuje się, że przepuklina może wystąpić u co czwartej osoby w ogólnej populacji. Przepuklina pępkowa częściej występuje u kobiet i może mieć związek z przebytą ciążą, otyłością, wodobrzuszem. Przepukliny mogą powstawać także w środkowej części jamy brzusznej powyżej pępka – takie przepukliny nazywamy przepuklinami kresy białej i występują one trzy razy częściej u mężczyzn. U 5-10 % chorych po zabiegu operacyjnym w zakresie jamy brzusznej (zabieg metodą otwartą) stwierdza się przepuklinę w bliźnie pooperacyjnej.
Najczęściej przepuklina taka powstaje w ciągu pierwszych 6 miesięcy po operacji, a jej powstaniu sprzyja: zakażenie rany operacyjnej, otyłość, długotrwałe leczenie sterydami, cukrzyca, przewlekły nieżyt dróg oddechowych. Czynnikiem sprzyjającym powstawaniu przepuklin jest zaburzenie syntezy i dojrzewania kolagenu (głównego białka tkanki łącznej). Powstawaniu przepuklin sprzyja także wzmożone parcie związane z działaniem tłoczni brzusznej obserwowane u chorych z przerostem prostaty, chorobami jelita grubego i chorobami płuc związanymi z przewlekłym kaszlem. Ponadto zwiększone ryzyko stwierdza się u osób palących papierosy i wykonujących ciężką pracę fizyczną. Zwykle objawem przepukliny jest uwypuklenie zwiększające swoje rozmiary podczas kaszlu. Najpoważniejszym powikłaniem u chorych z przepukliną jest uwięźnięcie w niej pętli jelitowej i martwica jelita prowadząca do zapalenia otrzewnej – wówczas konieczne jest wykonanie operacji w trybie pilnym. Ze względu na ryzyko uwięźnięcia zalecane jest operowanie przepukliny zanim dojdzie do tego powikłania.
Dlaczego warto?
Leczenie przepukliny przede wszystkim eliminuje ryzyko uwięźnięcia przepukliny, które jest najgroźniejszym powikłaniem choroby. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia, gdyż w takim momencie może dojść do przedziurawienia jelita i zapalenia otrzewnej, które często kończy się śmiercią. W takim momencie wymagana jest operacja w trybie pilnym, która jest obarczona większym ryzykiem powikłań.
Inne korzyści wynikające z operacji przepukliny to zapobieganie narastaniu worka przepuklinowego, który na początku choroby może być postrzegany jedynie jako nieestetyczna deformacja. Z czasem rozmiary takiej przepukliny mogą pogarszać jakość życia a nawet prowadzić do kalectwa.
Poddanie się zabiegowi zmniejsza bądź całkowicie znosi dolegliwości bólowe związane z chorobą. Dzięki operacji przepukliny można powrócić do pełnej aktywności sprzed choroby.
Co musisz wiedzieć?
Rozwiązany problem
Jak często powtarzać
Czas trwania zabiegu
Umów się na konsultację!
FAQ
Współczesne sposoby leczenia przepuklin brzusznych to tak zwane metody beznapięciowe – polegają one na zaopatrzeniu przepukliny bez zszywania tkanek pod napięciem. Większość metod beznapięciowych polega na zastosowaniu wszczepu syntetycznego (siatki), który umieszcza się w obrębie powłok brzusznych i mocuje szwami do otaczających tkanek. Taka technika operacyjna pozwoliła na obniżenie częstości nawrotów przepuklin brzusznych. Wcześniej częstość nawrotów przy zastosowaniu różnych technik napięciowych (bez siatki) była większa. Sposób leczenia, który pragniemy Państwu zaproponować to beznapięciowe zaopatrzenie przepukliny brzusznej z zastosowaniem siatki. Metoda ta polega na odprowadzeniu zawartości przepukliny do jamy otrzewnej a następnie umieszczeniu prostokątnej siatki w powłokach brzusznych (na różnej głębokości w zależności od rodzaju zabiegu) i przyszyciu jej do otaczających tkanek (to znaczy do rozcięgien mięśni brzucha). Stosowana siatka może być wykonana z materiału niewchłanialnego (polipropylenu) lub może być częściowo wchłanialna. Wybór rodzaju i wielkości siatki zostanie dokonany przez chirurga na podstawie oceny wielkości ubytku powłok stanowiącego wrota przepukliny. Celem wykonania opisanej powyżej operacji konieczne jest wykonanie podłużnego cięcia w zakresie powłok brzusznych lub kilku krótszych nacięć powłok brzusznych w przypadku operacji metodą laparoskopową. Długość nacięcia skóry zależy od wielkości przepukliny w przypadku operowania techniką otwartą, w przypadku techniki laparoskopowej długość nacięć skóry nie zależy od wielkości przepukliny. Opisywane zabiegi zwykle wymagają zastosowania znieczulenia ogólnego i intubacji. Po zaopatrzeniu przepukliny brzusznej może być konieczne umieszczenie w powłokach brzusznych kilku drenów, które zostaną usunięte w ciągu kilku dni po zabiegu. Pacjenci po zaopatrzeniu przepuklin powłok brzusznych wymagają od 1-3dni hospitalizacji przed wypisaniem ze szpitala.
Zakaz wysiłku fizycznego przez 4 tygodnie.
Pas przepuklinowy brzuszny nosić przez 6 tygodni (2 tygodnie non stop, kolejne 4 tygodnie do chodzenia.
Przeciwskazania do zabiegu do przede wszystkim przeciwskazania do znieczulenia ogólnego. Jeżeli zmagamy się z różnego rodzaju infekcjami to najpierw musimy je wyleczyć. Przeciwskazaniem do zabiegu są czynne choroby nowotworowe, choroby nerek, wątroby, zaburzenia krzepnięcia. Ostateczną decyzję o operacji podejmuje zawsze lekarz.
Ze względu na preparowanie płatów skórnych oraz rekonstrukcję kresy pochewek mięśniowych po zabiegu mogą pojawiać się dolegliwości bólowe. Jednak podawane są silne środki przeciwbólowe, aby ten ból uśmierzyć.
Korzyści wynikające z operacji przepukliny to zapobieganie narastaniu worka przepuklinowego, który na początku choroby może być postrzegany jedynie jako nieestetyczna deformacja. Z czasem rozmiary takiej przepukliny mogą pogarszać jakość życia a nawet prowadzić do kalectwa.
Poddanie się zabiegowi zmniejsza bądź całkowicie znosi dolegliwości bólowe związane z chorobą. Dzięki operacji przepukliny można powrócić do pełnej aktywności sprzed choroby.
Po zabiegu pozostają blizny, w zależności od wybranej techniki operacyjnej i rozległości operacji.
Ewentualne powikłania po zabiegu mogą być związane ze znieczuleniem oraz z samą operacją. Najczęstsze powikłania:
nawrót przepukliny – ryzyko nawrotu przepukliny przy zastosowaniu siatki jest niskie od 1 do 10%;
krwiak – ryzyko powstania krwiaka wynosi 1-15%; małe krwiaki leczy się zachowawczo, mogą powodować zasinienie ok korcza, znikają w ciągu kilku dni;
surowiczak – to zbiornik płynu surowiczego w ranie, ryzyko powstania surowiczaka waha się od 0,5% do 12,2%; większość surowiczaków wchłania się spontanicznie w ciągu kilku tygodni, zatem nie wymaga interwencji chirurgicznej; niekiedy może być potrzebne nakłucie i opróżnienie surowiczaka;
zakażenie rany – ryzyko zakażenia rany po zabiegu naprawczym przepukliny wynosi 0-5% i jest zdecydowanie mniejsze niż w przypadku operacji „otwartej”; zastosowanie siatki nie powoduje zwiększenia ryzyka zropienia rany.
Efekt widoczny jest od razu po operacji.
Zabieg jest jednorazowy. Wyjątkiem jest nawrót przepukliny.
