Większość zabiegów rekonstrukcyjnych jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym. Odtworzenia piersi, zależnie od kwalifikacji, można wykonać na wiele sposobów: 1. Lipotransfer – przeszczepienie tkanki tłuszczowej np. z powłok brzusznych do piersi. Pierwszym etapem jest zabieg liposukcji, czyli pobrania tkanki tłuszczowej z miejsca dawczego i następnie przeniesienie go za pomocą kaniul i niewielkich nacieć skórnych w okolicę rekonstruowanej piersi. Wadami metody jest ograniczona ilość tkanki tłuszczowej, jaką można jednorazowo przenieść oraz częściowa martwica/wchłanianie przeszczepionej tkanki. Stąd efekt zabiegu jest trudny do przewidzenia i zwykle wymaga kilkakrotnego powtarzania, a objętość odtwarzanej piersi zazwyczaj nie jest duża. 2. rekonstrukcja etapowa ekspanderem – wypreparowywana jest przestrzeń pod mięśniem piersiowym większym oraz częściowo pod mięśniem zębatym przednim. W tak wypreparowaną przestrzeń wszczepiany jest implant czasowy (ekspander), który jest początkowo wcale lub częściowo wypełniony solą fizjologiczną. Po operacji ekspander jest kilkakrotnie rozprężany co kilka tygodni (podawana jest sól fizjologiczna do „komory” ekspandera). Ten okres może trwać kilka miesięcy. Po wystarczającym dopełnieniu następuje etap drugi, czyli wymiana ekspandera na protezę ostateczną. Zaletą takiej formy rekonstrukcji jest dobre pokrycie tkankami implantu i możliwość dokonania ewentualnej korekty w czasie II etapu. 3. Jednoczasowa rekonstrukcja docelową protezą – najczęściej wykonywana w trakcie mastektomii profilaktycznej. Po usunięciu gruczołu implant docelowy (proteza najczęściej całkowicie silikonowa) może być umieszczony: 1.) podskórnie; 2.) w przestrzeni pod wypreparowanym mięśniem piersiowym większym i częściowo mięśniem zębatym przednim 3.) tylko częściowo pokryty mięśniem piersiowym większym. W części przypadków może zaistnieć wskazanie do użycia w celu stabilizacji i pokrycia protezy dodatkowego materiału np. siatki syntetycznej niewchłanialnej, częściowo lub całkowicie wchłanianej lub macierzy biologicznej bezkomórkowej (tzw. siatki biologicznej). Siatki biologiczne nieco częściej powodują odczyny alergiczne w miejscu wszczepienia, najczęściej przejściowe. 4. rekonstrukcja jednoetapowa tkankami autologicznymi tj. płatami skórno-podskórnymi lub skórno-mięśniowymi – najczęściej u pacjentek po przebytej radioterapii, która znacząco redukuje elastyczność i podatność na rozciąganie skóry. Płaty te mogą być tzw. uszypułowane tj. posiadać zachowane ukrwienie lub tzw. wolne – wówczas wymagają wykonania zespoleń mikrochirurgicznych naczyń. Najczęściej wykorzystywanymi płatami są: 1.) płat TRAM – płat skórno-mięśniowy z tkanek podbrzusza – skóra i tkanka podskórna z podbrzusza, uszypułowana wypreparowanym mięśniem prostym brzucha z jednej strony, przenoszona jest w miejsce usuniętego gruczołu. Zabieg ten wiąże się z pozostawieniem poprzecznej, rozległej blizny w podbrzuszu oraz blizny wokół pępka, który wymaga przesunięcia. Wiązać się może z osłabieniem ściany brzucha, występowaniem uwypuklenia lub przepukliny brzusznej oraz najczęściej wymaga wszycia tzw. „siatki przepuklinowej” w miejsce ubytku mięśniowego. 2.) Płat DIEP – płat skórno-podskórny z tkanek podbrzusza – jest to płat wolny zawierający skórę i tkankę podskórną z wypreparowanymi naczyniami z mięśnia prostego brzucha, które po przeniesieniu w miejsce usuniętego gruczołu zespalane są z naczyniami okolicy piersi – najczęściej naczyniami piersiowymi wewnętrznymi. Zespolenia te wykonywane są technikami mikrochirurgicznymi. Wypreparowanie naczyń piersiowych wewnętrznych wiąże się często z koniecznością usunięcia fragmentu żebra w okolicy przymostkowej. Z uwagi na położenie w bezpośredniej bliskości do opłucnej istnieje realne ryzyko wystąpienia odmy opłucnowej. Mięśnie proste brzucha nie są usuwane czy przemieszczane, więc nie istnieje konieczność wszycia „siatki przepuklinowej”, a ryzyko powstania przepukliny brzusznej jest zdecydowanie niższe od płata TRAM. Zaletą rekonstrukcji z powłok brzusznych jest po pobraniu płata wykonanie pełnej plastyki powłok brzusznych. Płaty autologiczne z powłok brzusznych wyjątkowo mogą być uzupełniane dodatkowo o wszczepienie implantu (techniki łączone). 3.) Płat LD – płat skórno-mięśniowy z mięśnia najszerszego grzbietu – jest to płat uszypułowany, pobierany z pleców i przesuwany na szypule mięśnia pod pachą. Pobranie wiąże się z blizną w okolicy podłopatkowej lub lędźwiowej, często obserwuje się gromadzenie chłonki podskórnie. W przypadku płatów LD najczęściej rekonstrukcja jest dwuetapowa: jako uzupełnienie objętości w I etapie dodatkowo pod płatem umieszczany jest ekspander, który w II etapie jest wymieniany na protezę docelową. Oprócz odtworzenia wyniosłości piersi zachęcamy do rekonstrukcji kompleksu otoczka-brodawka, która jest rzeczywistym dopełnieniem efektu estetycznego operacji i przysłowiową wisienką na torcie. Brodawka jest najczęściej odtwarzana metodami plastyki miejscowej ze skóry odtworzonej piersi w znieczuleniu miejscowym, a otoczka przeszczepami skóry lub jest tatuowana.

Zalecenia po operacji rekonstrukcji piersi zależnie od wykonanej metody są indywidualizowane. W przypadkach rekonstrukcji z użyciem ekspandera lub protezy zazwyczaj zalecane jest noszenie specjalnego biustonosza z pasem stabilizującym położenie ekspandera. Zalecane jest ograniczenie niektórych form aktywności fizycznej najczęściej do 3 miesięcy. Po upływie tego okresu, przy prawidłowym przebiegu pooperacyjnym, pacjentka może powrócić do swojego normalnego trybu życia łącznie z uprawianiem dowolnego sportu, bez specjalnych ograniczeń.

Względnymi przeciwwskazaniami do zabiegu może okazać się nagromadzenie czynników ryzyka powikłań tj. otyłość, nikotynizm, cukrzyca i inne choroby internistyczne. Bezwzględne przeciwwskazania są rzadkie, najczęściej ograniczone do aktywnej miejscowo choroby nowotworowej. Nierealne oczekiwaniach odnośnie efektu estetycznego mogą również być powodem odstąpienia od przeprowadzenia rekonstrukcji.

Efekt zabiegu widać od razu po zabiegu, na rezultat końcowy należy jednak zaczekać do zagojenia cięć.

Efekt trwały

Operacje rekonstrukcji piersi niosą ze sobą dużą dozę emocji, niepewności i oczekiwań. Nie jesteśmy oczywiście w stanie dać pełnej gwarancji uzyskania pożądanego efektu operacji, a ryzyko powikłań jest realne i prawdopodobne. Niejednokrotnie należy się liczyć z kolejnymi, korekcyjnymi operacjami. Decydując się na zabieg w Klinice Ambroziak mają Państwo jednak gwarancję, iż będą pod opieką doświadczonego zespołu, dla którego zabiegi te są codzienną pracą i pasją. Odtworzenie piersi wymaga indywidualnego podejścia, wyboru optymalnej metody rekonstrukcji i precyzyjnego jej wykonania, co przełoży się na uzyskanie jak najlepszego wyniku zabiegu.

Efekt końcowy zabiegu można ocenić po pełnym wygojeniu tkanek

Nie