Dlaczego na skórze pozostają blizny po cięciu?
Powstawanie blizn jest naturalnym procesem związanym z gojeniem się tkanek – dzięki niemu możliwe jest odzyskanie ciągłości tkanek i powrót do zdrowia po wypadkach i operacjach. Jeśli doszło do głębszego zranienia lub celowego przecięcia skóry, po zagojeniu się tkanek najprawdopodobniej zostaną blizny. Tworzą się one w kilku etapach:
- Pierwszy: faza zapalna. W miejscu zranienia tworzy się strup, który zabezpiecza ranę przed czynnikami zewnętrznymi.
- Drugi: faza proliferacyjna. Następuje wstępne zabliźnienie rany.
- Trzeci: faza dojrzewania blizny. Długotrwały proces przebudowy tkanek. Blizna staje się wówczas mocniejsza, odporniejsza na uszkodzenia.
Bez względu na to, czy blizny są pozostałością po aktach autoagresji, czy też po innego rodzaju skaleczeniach lub zabiegach, proces ich tworzenia się przebiega podobnie. Ich widok może mieć dla wielu osób nie tylko znaczenie estetyczne, ale też psychologiczne – blizny po cięciu mogą pogarszać samopoczucie, przypominać o tym wydarzeniu, jak również utrudniać powrót do zdrowia psychicznego. Z tego względu warto rozważyć ich leczenie – oczywiście nigdy nie powinno się to odbywać kosztem opóźnienia terapii lub w zastępstwie innego rodzaju leczenia problemów emocjonalnych i psychicznych.
Leczenie blizn po samookaleczaniu
Akty autoagresji mogą być różne – choć zwykle samookaleczanie się kojarzone jest z przecinaniem skóry, u niektórych osób może dochodzić również do wyrywania włosów całymi garściami (to może powodować uszkodzenia skóry głowy i powstawanie blizn), jak również do przypalania skóry (na przykład papierosem lub świecą), co również skutkuje bliznami po oparzeniach. Dobór najlepszej techniki niwelowania blizn powinien być więc uzależniony od ich rodzaju, wielkości i umiejscowienia.
Zanim zdecydujesz się na wykonanie zabiegów usuwania blizn, zadbaj o swoje zdrowie psychiczne. Skorzystaj z pomocy psychiatry lub psychologa. Uzgodnij ze specjalistą kolejność działań. Jeśli blizny na Twojej skórze lub na ciele bliskiej Ci osoby to ślady sprzed wielu lat, których nie usunięto od razu, można zająć się tym w dowolnie wybranym momencie.
Usuwanie blizn po samookaleczeniu – dostępne techniki
Przed wyborem konkretnej techniki działania, skonsultuj się ze specjalistą medycyny estetycznej. W zależności od wyglądu, wielkości i rodzaju blizn, zaproponuje Ci on najkorzystniejszą metodę leczenia. Może to być:
- Laseroterapia – zabieg laserowy polega na wykonaniu wielu zamierzonych mikroskopijnych uszkodzeń skóry. Dzięki nim pobudzone zostaną procesy naprawcze skóry, co sprzyja zwiększeniu elastyczności skóry, a także na zmniejszeniu widoczności blizny.
- Terapia światłem LED – to metoda pozwalająca zniwelować różnice kolorystyczne pomiędzy bliznami i otaczającą je skórą, co wpływa na niższą widoczność blizn.
- Chirurgiczne usunięcie blizn i plastyka skóry – to metoda polecana do niwelowania rozległych blizn (na przykład po oparzeniach), a w szczególności tych, które są grube, sztywne i wyjątkowo wyraźne. Jeśli rana po samookaleczeniu została zszyta w niezbyt staranny sposób lub nie była odpowiednio pielęgnowana, mogło dojść do powstawania zrostów, przez co blizna jest widoczniejsza i bardziej wyczuwalna. Chirurgiczna plastyka blizn pozwala uzyskać lepszy efekt wizualny, ale należy pamiętać o tym, że po zabiegu również pozostanie blizna. Tym razem można będzie jednak zadbać o prawidłową pielęgnację rany, a także o mobilizację blizny, co zminimalizuje ryzyko tworzenia się zrostów.
Usuwanie blizn po samookaleczeniu może pomóc w przywróceniu komfortu psychicznego pacjentom, którzy doświadczają lub doświadczali w przeszłości aktów autoagresji. Pamiętaj jednak o tym, że usunięcie blizny nie wyleczy źródła problemu, który doprowadził do samookaleczenia. W pierwszej kolejności zadbaj więc o swoje zdrowie psychiczne, a leczenie blizn potraktuj jako kurację wspomagającą.
